Είπαν για τον Μάη του '68

Τα παρακάτω αποσπάσματα αποτελούν αναδημοσιεύσεις από το χτεσινό φύλλο της εφημερίδας "Δρόμος της Αριστεράς". Τα επιλέξαμε, καθώς θεωρήσαμε ότι προβάλλουν μια διαφορετική οπτική, πάνω στο συγκεκριμένο ιστορικό γεγονός του προηγούμενου αιώνα.

"Όχι μόνο η επανάσταση του 1968 κατευθύνθηκε, έστω και δευτερευόντως, ενάντια στην "παλιά Αριστερά" σε όλο τον κόσμο αλλά αυτή η "παλιά Αριστερά" απάντησε, όπως ξέρουμε, με το ίδιο νόμισμα:  αρχικά βρέθηκε αποσβολωμένη να δέχεται επίθεση εξ΄αριστερών (ποιοι, εμείς που έχουμε τέτοια άψογα πιστοποιητικά;), και μετά εξαγριώθηκε βαθιά με τον τυχοδιωκτισμό που η "νέα Αριστερά" αντιπροσώπευε στα μάτια της. Η οποία με τη σειρά της έδινε ολοένα και μεγαλύτερη έμφαση στην ιδεολογική κεντρικότητα της πάλης της με την "παλιά Αριστερά". Αυτό πήρε τη μορφή πολλαπλών "μαοϊσμών" σε όλο τον κόσμο και φυσικά στην ίδια την Κίνα."

-Immanuel Wallerstein & Sharon Zukin

"Οι ακτιβιστές των Η.Π.Α. είδαν την εθνική απελευθέρωση στον παγκόσμιο Νότο ως την αιχμή του παγκόσμιου προοδευτικού κινήματος. Αγκάλιασαν τον επαναστατικό εθνικιστικό αυθορμητισμό των έγχρωμων κοινοτήτων, όπου ο μαρξισμός, ο σοσιαλισμός και ο εθνικισμός αναμίχτηκαν και συμπλέχτηκαν. Συνέδεσαν τους επαναστάτες στις Η.Π.Α. με τριτοκοσμικά κόμματα και ηγέτες- από τον Μάο και τον Τσε Γκεβάρα ως τον Χο Τσι Μινχ και τον Αμίλκαρ Καμπράλ- που αποδείκνυαν ότι "η δύναμη του λαού είναι μεγαλύτερη από την τεχνολογία"."

-Max Elbaum

"Ας πάψουμε να βλέπουμε το '68 ως την ιδρυτικό μύθο μιας μεταφυσικής πάλης ενάντια στην εξουσία: πάλη που θεωρείται θετική και ηθικά αποδεκτή, αρκεί να διαχωρίζεται από οιαδήποτε επαναστατική ουτοπία για την αλλαγή των κοινωνικών σχέσεων παραγωγής. Αυτή η "νέα φιλοσοφία" έγινε κάτι σαν διακήρυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά το δοκούν, που χρησιμεύει σαν ηθική νομιμοποίηση των ιμπεριαλιστικών στρατιωτικών επεμβάσεων (από τη Βοσνία ως το Ιράκ), με μια αντίληψη απελπισμένου ευρωκεντρισμού..."

-Costanzo Preve

"Όταν αναφερόμαστε στο Μάη του ΄68 δεν αναφερόμαστε μόνο στο Γαλλικό Μάη. Περικλείνουμε στην έννοια αυτή το σύνολο των κινημάτων που συγκλόνισαν τον κόσμο σε Δύση και Ανατολή, στα χρόνια της δεκαετίας του 1960 και των αρχών του 1970, όπως της ιαπωνικής νεολαίας του 1960, της αμερικανικής νεολαίας του τέλους του 1960, της κινεζικής νεολαίας, της γαλλικής, της ιταλικής και της γερμανικής...Για δέκα και πάνω χρόνια εκατομμύρια νέοι σε όλα τα σημεία σχεδόν όλου του κόσμου αγωνίζονταν πρώτα απ΄όλα για υποθέσεις που αφορούσαν μακρινούς λαούς, ενάντια σε συγκεκριμένους πολέμους, και τελικά για την αλλαγή του συστήματος κοινωνικών σχέσεων σε όλες του τις μορφές και εκδηλώσεις."

-Γιάννης Χοντζέας