Η Ανάστασις του Χριστού έλαβε χώραν το πρωί που ακολουθούσε την έβδομην ημέρα, δηλαδή την πρώτην ημέρα της εβδομάδος. Γι' αυτό ο χριστιανικός κόσμος ολόκληρος εορτάζει αυτή την πρώτη ημέρα σαν την αρχή μιας νέας ζωής, που ανατέλλει από τον τάφο. Οι πρώτοι Χριστιανοί ωνόμαζαν αυτή την ημέρα όχι πρώτη, αλλά ογδόη «διότι είναι η πρώτη από εκείνες που την ακολουθούν και ηη ογδόη από εκείνες που προηγούνται απ' αυτή, μια ημέρα ένδοξη ανάμεσα σε άλλες». Δεν είναι μόνο μια ανάμνησι της ημέρας που έλαβε χώραν ιστορικά η Ανάστασις του Χριστού, αλλά επίσης η αρχή και η εικών της αιωνίου ζωής που μέλλει να έρθη για την ανακαινισμένη ύπαρξι, η εικόνα εκείνου το οποίον η Εκκλησία ονομάζει ογδόη ημέρα της δημιουργίας. Διότι, όπως η πρώτη ημέρα της δημιουργίας υπήρξε η αρχή των ημερών μέσα στο χρόνο, έτσι και η ημέρα της Αναστάσεως του Χριστού είναι η αρχή της ζωής έξω από το χρόνο, ένα σημείο του μυστηρίου του μέλλοντος αιώνος, της Βασιλείας του Αγίου Πνεύματος όπου ο Θεός είναι «τα πάντα εν πάσι».
(Leonid Ouspensky, "Πασχαλινές Ορθόδοξες Εικόνες", περιοδικό "Σύνορο",νο.29, άνοιξη 1964, σελ. 28-37)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου