"Λέμε ότι είναι Άγριοι, επειδή οι τρόποι τους διαφέρουν από τους δικούς μας, που, κατά τη δική μας άποψη, είναι το άκρον άωτο της ευγένειας ∙ έτσι, όμως, βλέπουν κι εκείνοι τους δικούς τους τρόπους.
Εάν, ενδεχομένως, εξετάζαμε τους τρόπους διαφορετικών εθνοτήτων με αμεροληψία, θα διαπιστώναμε ότι δεν υπάρχει λαός τόσο αγενής που να μην έχει έστω και κάποιους κανόνες ευγένειας – αλλά ούτε και τόσο ευγενικός, που να μην του έχουν απομείνει έστω και κάποια ίχνη αγένειας."
[...]
"Η ευγένεια των αγρίων αυτών όσον αφορά τις συζητήσεις φθάνει όντως στα άκρα, μιας και δεν τους επιτρέπει ούτε να διαψεύσουν, άλλα ούτε και να αρνηθούν την αλήθεια των όσων τους λέει κάποιος. Αυτό σημαίνει ότι πραγματικά αποφεύγουν τις διαφωνίες – αλλά έτσι δεν σε βοηθάνε να καταλάβεις ούτε τί μπορεί να σκέπτονται, ούτε ποια είναι η εντύπωση που τους κάνεις. Όλοι οι ιεραπόστολοι που αποπειράθηκαν να τους προσηλυτίσουν στον Χριστιανισμό παραπονιούνται ότι αυτό είναι μία από τις μεγαλύτερες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στην αποστολή τους. Οι Ινδιάνοι ακούνε υπομονετικά τις αλήθειες του Ευαγγελίου όπως τους τις εξηγούν, κι έπειτα δίνουν τις τυπικές για εκείνους ενδείξεις συγκατάβασης και επιδοκιμασίας. Εύκολα ξεγελιέται κάποιος να νομίζει ότι τους έχει πείσει. Οποία πλάνη. Δεν είναι παρά απλά ευγένεια εκ μέρους τους.
Ένας Σουηδός ιερέας, έχοντας συγκεντρώσει τους αρχηγούς των Ινδιάνων Σουσκουεχάνα, έκανε ένα κήρυγμα, εξιστορώντας τους τα βασικά ιστορικά στοιχεία πάνω στα οποία στηρίζεται η θρησκεία μας, όπως η πτώση των Προπατόρων επειδή έφαγαν το μήλο, η έλευση του Χριστού για να αποκατασταθεί αυτή η βλάβη, τα θαύματα και το μαρτύριο, και άλλα. Όταν τελείωσε, ένας Ινδιάνος ρήτορας σηκώθηκε για να τον ευχαριστήσει. Όλα όσα μας είπες, του δήλωσε, είναι πολύ σωστά. Είναι στ’ αλήθεια κακό να τρώμε μήλα. Καλύτερα να τα κάνουμε όλα μηλίτη. Σε ευχαριστούμε για την καλοσύνη σου, που ήρθες από τόσο μακριά για να μας πεις όλα αυτά που έμαθες από τις μητέρες σου. Για να σου το ανταποδώσω, θα σου πω μερικά από τα πράγματα που έχουμε μάθει από τις δικές μας μητέρες.
Στην αρχή, οι πατέρες μας είχαν μόνο τη σάρκα των ζώων για να τραφούν, κι αν το κυνήγι τους δεν πήγαινε καλά, βασανίζονταν από την πείνα. Δύο νεαροί κυνηγοί από τον λαό μας, έχοντας σκοτώσει ένα ελάφι, έφτιαξαν μια φωτιά στο δάσος για να ψήσουν ένα από τα κομμάτια του. Πριν προλάβουν να ικανοποιήσουν την πείνα τους, είδαν άξαφνα μια πανέμορφη νεαρή γυναίκα να κατεβαίνει από τα σύννεφα, και να κάθεται στον λόφο απ’ όπου βλέπουμε μακριά, πέρα από τα γαλάζια βουνά. Είπε ο ένας στον άλλο, θα είναι κάποιο πνεύμα που θα μύρισε το ελάφι μας καθώς ψηνόταν, και θέλει να φάει. Ας της προσφέρουμε λίγο. Έτσι, της έδωσαν την γλώσσα του ζώου. Η γεύση άρεσε στην γυναίκα, που τους δήλωσε ότι η καλοσύνη τους θα ανταμειφθεί. Ελάτε στο μέρος αυτό μετά από δεκατρία φεγγάρια, τους είπε, και θα βρείτε κάτι που θα βοηθήσει εσάς, αλλά και τα παιδιά σας, να τραφείτε έως τις ύστατες γενιές σας. Έτσι κι έπραξαν, κι έκπληκτοι βρήκαν φυτά που δεν τα είχαν ξαναδεί ποτέ τους ∙ τα φυτά αυτά τα καλλιεργούμε εμείς από τα αρχαία χρόνια έως σήμερα, και μας έχουν βοηθήσει πολύ. Εκεί που το δεξί χέρι της γυναίκας ακούμπησε στο έδαφος, βρήκαν καλαμπόκι ∙ και στο σημείο που ακούμπησε το αριστερό της χέρι, βρήκαν φασόλια ∙ κι εκεί όπου αυτή ξάπλωσε στο έδαφος, βρήκαν καπνά. Ο καλός ιεραπόστολος, αηδιασμένος μ’ αυτή την ανούσια διήγηση, τους είπε: αυτά που σας παρέδωσα εγώ είναι ιερές αλήθειες ∙ αυτά όμως που μου λέτε εσείς είναι μοναχά παραμύθια, μύθοι, και ψευτιές. Ο Ινδιάνος, προσβεβλημένος, του απάντησε: αδερφέ μου, φαίνεται ότι οι φίλοι σου δεν μερίμνησαν σωστά για την παιδεία σου. Παρέλειψαν να σου μάθουν τους κανόνες της κοινής ευγένειας. Είδες ότι εμείς, που κατανοούμε και κάνουμε πράξη τους κανόνες αυτούς, πιστέψαμε όλες σου τις ιστορίες. Εσύ γιατί αρνείσαι να πιστέψεις τις δικές μας;"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου