Για τα γεγονότα της τελευταίας εβδομάδας

 Τόσο τη Δευτέρα στον ΙΑΝΟ, όσο και την Τετάρτη στη Νομική Αθηνών, οι παρεμβάσεις που έγιναν ενάντια στους ομιλητές και των δύο εκδηλώσεων, από διαφορετικού τύπου ομάδες στην καθεμία από τις δύο περιπτώσεις, δημιούργησαν αντιπαραθέσεις στο δημόσιο διάλογο για το αν ήταν μορφή λογοκρισίας όσα συνέβησαν και αν οι ομιλητές, στη μία περίπτωση ο Γιώργος Καραμπελιάς και οι καλεσμένοι του, στην δεύτερη οι καθηγητές Ιωάννης Μάζης, Κωνσταντίνος Γρίβας και Γιώργος Φίλης άξιζαν να υποστούν τέτοιου είδους έντονες αντιδράσεις.

Ο Γιώργος Καραμπελιάς έχει μια ιδιαίτερη θέση στο μυαλό των μελών της μικρής ομάδας μας, η οποία είναι και διφορούμενη. Σε μεγάλο βαθμό, το πνευματικό έργο που έχει αφήσει έως και στο πρόσφατο παρελθόν, αποτέλεσε βάση και εργοτάξιο ιδεών για όσα πρεσβεύουμε και εκφράζουμε γενικότερα στο ιστολόγιό μας ως Διανομείς Κινδύνου. Όταν ξεκινήσαμε να διαμορφώνουμε πολιτική αντίληψη αποτέλεσε για εμάς έναν μεγάλο δάσκαλο, που ένωνε την ιστορική  συνέχεια του ελληνικού έθνους με τους κοινωνικούς αγώνες. Στην περίοδο μάλιστα του Μακεδονικού και των αγώνων ενάντια στη Συμφωνία των Πρεσπών, ήμασταν πλήρως ευθυγραμμισμένοι με την προσέγγιση του δημοκρατικού πατριωτισμού τον οποίο έφερε το Άρδην ως πολιτική κατεύθυνση, και όσοι από εμάς ψήφιζαν Αθήνα στήριξαν την δημοτική παράταξη Αθήνα για τη Ελλάδα του Καραμπελιά. Ωστόσο, οι θέσεις του για την πανδημία COVID-19 ήταν το σημείο τομής στο να πάρει μια διαφορετική κατεύθυνση την οποία διατηρεί μέχρι και σήμερα. Τόσο στην πανδημία, όσο και στον πόλεμο στην Ουκρανία, στη σφαγή στη Γάζα και στα Τέμπη, το Άρδην έχει πάρει και συνεχίζει να εκφράζει θέσεις αντίθετες με αυτές που εκφράζει η ομάδα μας.

Επομένως, όσα γραφτούν εδώ γράφονται από ανθρώπους που δεν ασπάζονται τις τωρινές του θέσεις σε οποιοδήποτε από όλα αυτά τα ζητήματα. Δεν μας εκφράζει καθόλου μια εκδήλωση που να έχει κεντρικό της θέμα την  κατά τη γνώμη τους "τυμβωρυχία" που έγινε στα Τέμπη. Από την άλλη, όσο κι αν μας βρίσκουν αντίθετους στις πεποιθήσεις μας αυτά, δεν θα ξεπέσουμε στην παραδοσιακή κνίτικη τακτική της ασφαλιτολογίας και της πρακτορολογίας, ούτε θα ισχυριστούμε ότι οι ομιλητές της εκδήλωσης στον ΙΑΝΟ τσέπωσαν φράγκα από την κυβένηση ή από την ΚΥΠ. Ως Διανομείς Κινδύνου είμαστε μια αντι-γκλομπαλιστική και αντι-καπιταλιστική μικρή ομάδα σκέψης, που βάζει πολύ ψηλά την ισηγορία και τον ανοιχτό διάλογο ως τακτική και μέσο, ακόμα και όταν ασχολείται με τους μεγαλύτερούς της ιδεολογικούς αντιπάλους. Δεν προχωρούμε σε εύκολους χαρακτηρισμούς και κατηγορίες για τον οποιονδήποτε, ακόμα κι αν κατά την αντίληψή μας έλεγε τα χειρότερα πράγματα που θα μπορούσε να πει κανείς. Από εκεί και πέρα, οι θέσεις μας γι' αυτή την εκδήλωση υπάρχουν και θεωρούμε προβληματικές τόσο τη θεματική όσο και τις εισηγήσεις.

Ως εκ τούτου, είμαστε αντίθετοι και με την παρέμβαση του ΝΑΡ. Και για να το πάμε ακόμα πιο μακριά, δεν είμαστε μόνο κατ΄αρχήν ενάντια σε αυτό επειδή γενικότερα το θεωρούμε πράξη λογοκρισίας που εμποδίζει τον πολιτισμένο διάλογο, αλλά και κατά περίπτωση των συγκεκριμένων που παρενέβησαν. Τα μέλη της συγκεκριμένης πολιτικής οργάνωσης, στις τοποθετήσεις που έγραψαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, απέδειξαν ότι οι θέσεις του Καραμπελιά για τα Τέμπη ήταν απλώς αφορμή τους για να κάνουν σαματά και στην πραγματικότητα του τα είχαν μαζεμένα λόγω των θέσεών του για τα εθνικά τις οποίες θεωρούν "ακροδεξιές". Επομένως, και κατά περίπτωση δεν μπορούμε να επικροτήσουμε μια οργάνωση, που έπραξε όσα έπραξε με βάση μια αντίληψη λόγω της οποίας θα μπορούσαν αύριο να έκαναν και σε εμάς επιθέσεις, που εμείς δεν είμαστε καθόλου φιλοκυβερνητικοί και ιδίως στο θέμα των Τεμπών, την κρατική καταστολή (το λεγόμενο "επιτελικό κράτος" πανάθεμά το) και στην εξωτερική πολιτική (ο χειρότερος ραγιαδισμός που έχουμε δει ποτέ απέναντι σε Τουρκία και ΝΑΤΟ) έχουμε την χειρότερη άποψη για την συγκεκριμένη κυβέρνηση. Είμαστε όμως αυτό το οποίο θεωρούν "ακροδεξιά" με βάση τους ιδεοληπτικούς δογματισμούς τους οι αυτοαποκαλούμενοι "αριστεροί" και φορείς της Αιώνιας Αλήθειας και "της ιστορίας χοντροί κινητές" που έλεγε ο Βολφ Μπίρμαν.

Όσον αφορά τους καθηγητές Μάζη και Γρίβα, η αλήθεια να λέγεται, μας την δημιουργεί μια απορία το γεγονός ότι πήγαν και μίλησαν σε εκδήλωση της ΔΑΠ στη Νομική Αθηνών. Ιδίως από τη στιγμή που οι θέσεις τους γενικά είναι αντίθετες προς το κυβερνών κόμμα και σε μεγάλο βαθμό κοντινές και με τις δικές μας, και όσο για την ίδια τη ΔΑΠ, κατά τη γνώμη μας είναι ο απόλυτος εμετός στην κοινωνία των Ελλήνων φοιτητών. Ωστόσο, αυτός δεν είναι λόγος για να πούμε ότι τα "ήθελε ο κ***ς τους" για αυτό υπέστησαν και εννοείται πως είναι ελεύθεροι να πηγαίνουν να μιλήσουν όπου θέλουν, και δεν θα τους βάλουμε εμείς πρόγραμμα πού θα πάνε και πού δεν θα πάνε. Επίσης, πρέπει να είναι μεγάλο κάθαρμα σαν άνθρωπος ο οποιοσδήποτε, για να χτυπάει με πυροσβεστήρα σε σημείο να καταφέρει να τραυματίσει στο κεφάλι έναν απλό διδακτορικό φοιτητή που πήγε να τους υπερασπιστεί. Είναι μια εξευτελιστική και κτηνώδης πράξη η συγκεκριμένη, που δεν χτυπάει ισχυρούς και δεν οδηγεί σε κάποια ανατροπή προς όφελός μας ως κοινωνία.

Προς τιμήν του επίσης του Μάζη που διαχώρισε τον εαυτό του από οποιοδήποτε διχαστικό λόγο, όταν του έπαιρναν συνέντευξη για το περιστατικό τα φιλοκυβερνητικά παπαγαλάκια του ΣΚΑΪ και ξεκαθάρισε ότι δεν θεωρεί "αριστερούς" τους όσους επιτέθηκαν στη Νομική. Παρ΄όλο που δεν οδηγούν σε κάποιο οριστικό συμπέρασμα, μας λένε πολλά οι τοποθετήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από ακροδεξιούς φασίστες με ουκρανικές σημαίες και συστημικά πιόνια που αποκάλεσαν το Γρίβα και τους λοιπούς ως "κομμούνια", "μπολσεβίκους", "ρωσάκια" και "πουτινάκια", για το ποιους ενοχλούν οι τοποθετήσεις των καθηγητών αυτών.

Εν κατακλείδι, τα όσα έγιναν τις τελευταίες μέρες είναι γεγονότα τα οποία αποπροσανατολίζουν την κοινωνία, καθώς στοχοποιούνται μεμονωμένα πρόσωπα που η μόνη τους δράση είναι το να εκφράζουν (καλές ή κακές) γνώμες και οι παρεμβάσεις εναντίον τους, φοβίζουν αρκετό κόσμο και αποτρέπουν ανθρώπους από το να εκφράσουν απόψεις για να γλυτώσουν αντιδράσεις. Ο κερδισμένος σε αυτό παραμένουν οι ισχυροί, καθώς πάνω σε αυτό το φόβο έρχεται και πατάει η κυβέρνηση για να διαιωνίσει την εξουσία της. Επομένως, η στάση μας πρέπει να είναι να μην αφήσουμε τον κάθε χρήσιμο ηλίθιο, ακόμα και αν μας το παίζει αντικυβερνητικός και αντικαθεστωτικός, να μας αποπροσανατολίσει, αλλά να επικεντρωθούμε ακριβώς εκεί που πρέπει, δηλαδή στο πολιτικό σύστημα συνολικά και ιδίως στην ντροπιαστική κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, και παράλληλα με αυτό οφείλουμε από το μετερίζι του ο καθένας να προασπίσουμε τον ανοιχτό διάλογο, ούτως ώστε να διεκδικούμε άξια το δίκιο μας και όχι με άνανδρες μεθόδους.