Περί Φαλαγγισμού (Συνέντευξη του κινήματος Falange Auténtica- α΄ μέρος)

Το παρακάτω κείμενο, είναι αναδημοσίευση από τη σελίδα Αντάρτης Κλεφταρματωλός στα κοινωνικά δίκτυα και την συνέντευξη την πήρε ο ίδιος ο διαχειριστής της σελίδας, από τα μέλη της Falange Auténtica. Η ομάδα των Διανομέων Κινδύνου δεν έχει σκοπό να προπαγανδίσει υπέρ των ιδεών του Φαλαγγισμού, ούτε να εξυμνήσει τον Πρίμο ντε Ριβέρα. Μοναδικός σκοπός της είναι να εξετάζονται ως ιστορικές προσωπικότητες τα πρόσωπα του παρελθόντος, όχι ως "καλοί καουμπόηδες" και "κακοί Ινδιάνοι" με χολιγουντιανού τύπου αφηγήσεις και αυτό φυσικά εμπεριέχει το ρίσκο του. Επομένως, για τον συγκεκριμένο λόγο παραθέτουμε την γνώμη των ιδεολογικών απογόνων της Ισπανικής Φάλαγγας και είναι στην κρίση του αναγνώστη τί γνώμη θα σχηματίσει μέσα από αυτό. Καλή και υπεύθυνη ανάγνωση με ανοιχτό μυαλό!

«Για σε και στα μακάρια και στα δύσκολα χρόνια, μια δόξα η ιστορία κρατά κι η τέχνη μια αρμονία.

Στην όψη Σου έτσι μια ομορφιά γλυκοχαράζει αιώνια κι η Ελλάδα σα σταυραδερφή σε ασπάζεται Ισπανία»

-Κωστής Παλαμάς, τετράστιχο για τον Χοσέ Αντόνιο Πρίμο ντε Ριβέρα

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ Falange Auténtica

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ:

-Στην Ελλάδα ο Χοσέ Αντόνιο και η Φάλαγγα έχουν γίνει γνωστοί κυρίως μέσα από ακροδεξιές εκδόσεις και αφιερώματα. Ποια είναι η αλήθεια; Ο Χοσέ Αντόνιο ήταν η ισπανική εκδοχή του Χίτλερ ή του Μουσολίνι, ή ήταν κάτι διαφορετικό; Ποια είναι η γνώμη ενός σημερινού οπαδού του Φαλαγγισμού για τα πολιτικά κινήματα του Μεσοπολέμου;

"Ο Χοσέ Αντόνιο δεν ήταν ακροδεξιός. Η ευρεία κοινωνική του διαίσθηση και το πάθος του για την δικαιοσύνη τον ώθησαν να τοποθετηθεί στο πλευρό των πιο καταφρονεμένων ανθρώπων. Με αυτό τον σκοπό συνέβαλε αποφασιστικά στην σύνθεση μιας ιδεολογίας, του αποκαλούμενου εθνικοσυνδικαλισμού, στον οποίο προσέδωσε βαθιά ισπανικές ρίζες. Επεδίωκε έναν φιλόδοξο κοινωνικό μετασχηματισμό της Ισπανίας της εποχής του, προς όφελος των καταπιεζόμενων κοινωνικών τάξεων. 

Ο Χοσέ Αντόνιο διέφερε από αυτό που αντιπροσώπευαν ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι, στη Γερμανία και την Ιταλία. Αν και ένιωθε συμπάθεια και θαυμασμό για τον Ντούτσε, ο Φαλαγγισμός εστιάζει την ιδεολογία και το πολιτικό του πρόγραμμα στον άνθρωπο και στις αξίες που είναι εγγενείς σε αυτόν: αξιοπρέπεια, ακεραιότητα και ελευθερία, και όχι στη φυλή ή το κράτος.

Τα πολιτικά κινήματα που εμφανίστηκαν στην Ευρώπη του Μεσοπολέμου, όπως ο μπολσεβικισμός, που προϋπήρχε, ήταν το αποτέλεσμα της βαθιάς κρίσης που πέρασε το φιλελεύθερο κράτος, το οποίο δεν μπόρεσε να εξυπηρετήσει τις επιθυμίες και τις ανάγκες μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας. Τα κινήματα αυτά τελικά δεν έδωσαν λύσεις στα τεράστια προβλήματα των κοινωνιών εκείνης της εποχής. Δεν μπόρεσαν να εξασφαλίσουν ελευθερία και ευημερία στους ανθρώπους και να ιδρύσουν σταθερά καθεστώτα, που να ικανοποιούν τα πλατιά στρώματα του πληθυσμού."

-Ποια είναι η γνώμη σας για τα αίτια του Ισπανικού Εμφυλίου;

"Στην Ισπανία εκείνης της εποχής υπήρχε απουσία αλληλοκατανόησης. Έτσι, οι Ισπανοί έλυσαν τις πολιτικές τους διαφορές με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, δημιουργώντας μια τραγωδία που έχει πολύ αρνητικό αντίκτυπο στην χώρα έως και σήμερα. Τόσο η μοναρχία, όσο και το δημοκρατικό καθεστώς, που την διαδέχτηκε, δεν έλυσαν τα προβλήματα, που προκαλούσε η κοινωνική αδικία εις βάρος μεγάλων τμημάτων της ισπανικής κοινωνίας. Στην Ισπανία, άλλωστε, έλειπε μια μεσαία τάξη, ικανή να παρέχει σταθερότητα σε ένα δημοκρατικό σύστημα. Αυτό το εκμεταλλεύτηκαν οι κομμουνιστές και οι μπολσεβίκοι σοσιαλιστές σύμμαχοί τους για να προσπαθήσουν να επιβάλουν, μέσω εξαναγκασμού και βίας, τη δικτατορία τους στο προλεταριάτο. Οι υπόλοιποι Ισπανοί δεν το δέχτηκαν και, ακριβώς επειδή η αλληλοκατανόηση απουσίαζε, οδηγηθήκαμε σε εμφύλιο πόλεμο."

-Η Φάλαγγα ήταν με τους νικητές ή με τους ηττημένους του ισπανικού εμφυλίου; Ποια είναι η γνώμη σας για τη χούντα του Φράνκο; Ο Φράνκο επηρεάστηκε από τη Φάλαγγα;

"Η Φάλαγγα στην αρχή του εμφυλίου πολέμου, με όλη σχεδόν την ηγεσία της στις δημοκρατικές φυλακές και τους περισσότερους από τους ηγέτες της δολοφονημένους, συμμετείχε στην πολιτικοστρατιωτική εξέγερση ενάντια στην απονομιμοποιημένη κυβέρνηση του αριστερού Λαϊκού Μετώπου. Όταν ο στρατηγός Φράνκο αποφάσισε να διαλύσει τη Φάλαγγα και να την ενσωματώσει σε μια νέα πολιτική οργάνωση υπό τις διαταγές του, στην οποία θα προσέθετε όλες τις δεξιές δυνάμεις, σημαντικό μέρος των φαλαγγιτών, με επικεφαλής τον Β' Εθνικό Αρχηγό Manuel Hedilla, αρνήθηκαν να ακολουθήσουν. Ακολούθησε μια περίοδος διώξεων για το αυθεντικό φαλαγγίτικο ρεύμα, του οποίου θεωρούμε τους εαυτούς μας συνεχιστές.

Η επιρροή της μερίδας των φαλαγγιτών, που αποφάσισαν να συνεργαστούν με τον Φράνκο, στο καθεστώς ήταν καθοριστική για την ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό της Ισπανίας, ιδιαίτερα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης και των αγροτών, καθώς και για τη μετατροπή της Ισπανίας σε οικονομική δύναμη."

-Αναρχισμός, εθνικισμός, παγκοσμιοποίηση; Ποια είναι η γνώμη σας για αυτούς τους όρους;

"Η ισπανική εκδοχή του αναρχισμού, ο αναρχοσυνδικαλισμός, ήταν ένα πολύ σημαντικό συνδικαλιστικό κίνημα στο πρώτο τρίτο του 20ού αιώνα. Οι αναρχοσυνδικαλιστές είναι υπεύθυνοι για τα κινήματα διαμαρτυρίας και τις σημαντικές απεργίες, που αποσκοπούσαν στην υπεράσπιση των συμφερόντων και των δίκαιων διεκδικήσεων της εργατικής τάξης του τόπου μας. Ως εκ τούτου, όπως και οι πρώτοι Φαλαγγίτες, νιώθουμε σεβασμό και θαυμασμό για αυτούς. 

Στις μέρες μας, ο αναρχισμός έχει παρασυρθεί από την κουλτούρα woke. To woke για εμάς είναι ένα ακόμη από τα ισχυρά εργαλεία που, υπό με τον μανδύα των αγαθών λέξεων και ευγενών σκοπών, επιφέρει την έσχατη φάση του άγριου καπιταλισμού, καταστροφέα εθνικών ταυτοτήτων και παραδόσεων. Είναι ένα πρώτο βήμα προς τον περιορισμό της ελευθερίας των ανθρώπων και της κοινωνικής δικαιοσύνης. 

Η παγκοσμιοποίηση είναι και εκείνη μέρος αυτής της παγκόσμιας διαδικασίας. Παρόλο που μας παρουσιάζεται με φιλικό πρόσωπο, ότι έρχεται να βελτιώσει τη ζωή των ανθρώπων και να φροντίσει τον πλανήτη, δεν την εμπιστευόμαστε. Δεν εμπιστευόμαστε τις παγκόσμιες ολιγαρχίες, που ηγούνται αυτής της διαδικασίας, επειδή είμαστε πεπεισμένοι ότι πρόκειται να υπερασπιστούν τα ιδιαίτερα συμφέροντά τους, πάνω από το γενικό συμφέρον των ανθρώπων και των εθνών.

Αντιμέτωποι με τον κίνδυνο της παγκοσμιοποίησης, πιστεύουμε ότι ο κοινωνικός πατριωτισμός είναι το καταφύγιο. Με αυτόν, τα έθνη μπορούν να ενωθούν για την υπεράσπιση της ταυτότητας, της κυριαρχίας, της δικαιοσύνης και της ελευθερίας τους. Οι πατριώτες όλων των εθνών πρέπει να συνεργάζονται επί ίσοις όροις, έτσι ώστε με προϋπόθεση την ανεξαρτησία του καθενός, να οικοδομήσουμε διεθνείς σχέσεις βασισμένες στον αμοιβαίο σεβασμό, την συνεργασία και την ασφάλεια."

-Στον Ισπανικό Εμφύλιο υπήρξαν στιγμές που αναρχικοί και φαλαγγίτες ήταν κοντά. Υπάρχει σήμερα προοπτική σύνδεσης της εθνικής και της κοινωνικής ατζέντας;

"Η εγγύτητα με έναν τομέα του αναρχοσυνδικαλισμού ήταν προπολεμικά. Μόλις ξέσπασε ο εμφύλιος το μίσος και ο θυμός κυριάρχησαν από όλες τις πλευρές και οι δυνατότητες επίτευξης κάποιου είδους κατανόησης εξαφανίστηκαν.

Δεν πιστεύουμε στον διαχωρισμό μεταξύ δεξιάς και αριστεράς, τον θεωρούμε ξεπερασμένο. Πιστεύουμε ότι ο πραγματικός διαχωρισμός είναι μεταξύ παγκοσμιοποιητών και πατριωτών. Πάντα θα προτιμάμε έναν πατριώτη, είτε θεωρείται δεξιός, είτε αριστερός, από έναν παγκοσμιοποιητή για τους λόγους που εξήγησα προηγουμένως."

-Ποιος είναι ο κύρια ιδεολογικός άξονας της Αυθεντικής Φάλαγγας σήμερα;

"Έχουμε κάνει μια προγραμματική και ιδεολογική προσπάθεια να ανανεώσουμε τον εθνικοσυνδικαλισμό ώστε να χρησιμεύσει ως μεταμορφωτικό εργαλείο για τη σημερινή κοινωνία. Οι κύριες αξίες μας συνεχίζουν να είναι η αγάπη για την Πατρίδα, η Δικαιοσύνη, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και η Ελευθερία."

-Υπάρχει κάποιο διεθνές κίνημα ή προσωπικότητα με την οποία είστε κοντά;

"Αναμφισβήτητα, ο αυθεντικός αργεντίνικος περονισμός, με αρχηγό τον Χουάν-Ντομίνγκο Περόν. Και λόγω εγγύτητας και πολιτιστικής συγγένειας, ο Unzaga de la Vega και η βολιβιανή σοσιαλιστική Φάλαγγα, ο Haya de la Torre στο Περού, ο μεξικανικός Sinarquismo. Έξω από την ισπανική σφαίρα, η Λιβανέζικη Φάλαγγα και η φιγούρα του δολοφονηθέντος προέδρου του Λιβάνου, Μπασίρ Τζεμαγιέλ."